Od prvog izvorišta Subotica, na južnim padinama planine Strmac, voda je cjevovodom dužine oko 23 kilometra stigla do centra grada snabdjevajući naselja kroz kojа je prolazio.
S tog cjevovoda razvedena je gradska mreža kroz centar grada, do hotela “Bosna”, pa do Rosulja i Kočićevog vijenca.
– Cijevima smještenim u korito ispod mosta, voda je stigla preko Vrbasa do Obilićeva. Na mrežu je ugrađeno 14 javnih česmi. Godine 1920. vodom se koristi 16.000 stanovnika – pojašnjavaju iz “Vodovda”.
Izvorište Subotica je 34 godine bilo jedino izvorište s kojeg se Banjaluka snabdjevala vodom, a i danas je aktivno i strateški je vodovod za Klinički centar.
Od 1939. do 1942. godine na lokaciji u Novoseliji izgrađena su prva dva bunara s pumpnom stanicom, pogonskom zgradom, potisnim cjevovodom od izvorišta do centra grada.
Taj se period smatra početkom ekspanzije gradnje vodovoda. Godine 1962. grad ima oko 50.000 stanovnika, a vodu koristi njih 75 odsto.
– Ukupno sedam bunara bilo je dovoljno za vodosnabdjevanje, sve do 1977. godine, kad je izgrađeno postrojenje za prečišćavanje vode Vrbasa. Osamdesetih godina Banjaluka ima 124.000 stanovnika i bilo je potrebno izgraditi još tri bunara. Danas je u funkciji osam bunara. Nova fabrika vode u Novoseliji, kojom su značajno prošireni kapaciteti, puštena je u rad 2007. godine – poručuju iz “Vodovoda”.
Sistemom prečišćavanja obezbjeđuje se 75 odsto vode, a bunarskim sistemom 25 odsto.
