Iz uniforme u kopačke: Kako je Dragoslav od fudbala napravio dobar “biznis”

07.10.2022. | 07:35

Uspješno kombinovanje posla i hobija, koji je uz to i dobro plaćen, mnogima je san. Snovi su se ostvarili Dragoslavu Vučiću iz Kneževa, koji je zaposlen u Ministarstvu unutrašnjih poslova Republike Srpske, a uz to se, godinama, veoma uspješno bavi fudbalom i futsalom i od toga lijepo zarađuje.

U fudbal se zaljubio još u djetinjstvu i sjeća se prve lopte koju je dobio na poklon, kao i prvih utakmica koje je tada gledao, iako još nije znao pravila. Ljubav prema najpopularnijem sportu nije prestala ni u srednjoškolskim danima, pa Dašo, kako ga prijatelji zovu, postaje seniorski član fudbalskog kluba Progres iz Kneževa, a počinje da se takmiči i na turnirima u malom fudbalu. Tako je hobi, uz mnogo treninga i truda, Dragoslavu polako postao i značajan izvor prihoda.

I dalje je ovaj policajac-fudbaler član fudbalskog kluba Progres iz Kneževa sa kojim se takmiči u Drugoj ligi Republike Srpske, ali je član i kluba malog fudbala Policajac, sa kojim igra u Prvoj Ligi Srpske. Plaćen je po utakmici, ali svoje fudbalsko umijeće naplaćuje i na drugi način.

„Futsal liga kreće u oktobru i traje do aprila, a veliki fudbal igram jednom sedmično, osim kada su pauze zimi i ljeti. Takođe, igram i turnire i na njih sam uglavnom usredsređen, jer se tu može najviše zaraditi“, objašnjava Dragoslav za BL portal.

Na turnirima igra tokom čitave godine, na otvorenom i u dvoranama, ali ljeti se, ipak, najviše igra i najviše zaradi.

„Od početka proljeća do oktobra sam odigrao oko 50 turnira, a osvojio sam 15, dok zimi u dvoranama odigram dvadesetak“, kaže Dragoslav.

Dobru zaradu tokom sezone, pored odlične vještine i osvajanja turnira, garantuju i veliki nagradni fondovi, koji iznose od dvije do pet hiljada maraka. Dragoslav ističe i primjer turnira u Bugojnu, na kojem je ovog ljeta njegova ekipa dobila sedam hiljada maraka za prvo mjesto.

Pored zarade, tu su i druženja, upoznavanje novih ljudi, kao i brojna putovanja, jer je prethodnih godina turnire igrao po čitavoj BiH, regionu ali i u Austriji i Holandiji.

„Omiljeni trenuci, osim utakmica, su i putovanja. Veoma mi se svidjela Hercegovina, Mostar, a pamtim i Svjetsko prvenstvo za Ministarstva unutrašnjih poslova u Holandiji, gdje smo došli do četvrtfinala, pa smo ispali od Rusije. Zaista jedno predivno iskustvo“, prisjeća se Dragoslav.

Možda i veći podvig je ukombinovati posao i ispuniti sve obaveze u vezi sa fudbalom. Dragoslav naglašava da vrijeme za turnire, utakmice i treninge pronalazi danima kada ne radi i nakon posla, a dodaje i da su na poslu prepoznali njegov talenat i da ga po potrebi nekada i puste nešto ranije, kako bi otišao na utakmicu.

„Utakmice imam jednom sedmično, a treninge tri ili četiri puta sedmično i trudim se da sve stignem. Zato su zaslužne moje kolege koji me razumiju i izlaze mi u susret kada imam utakmicu“, priznaje Dragoslav.

Ujedno priznaje da uz sva zadovoljstva koje mu fudbal donosi, postoji i druga strana medalje. U pitanju je manjak slobodnog vremena, jer je ili na poslu, u dnevnim i noćnim smjenama od po 12 časova, ili je na utakmicama, treninzima i na putu.

Tome treba dodati i da bavljenje ovim sportom nije jeftino, jer igranje na visokom nivou zahtijeva značajna ulaganja.

„Oprema za ovaj sport nije jeftina. Treba uložiti u kopačke, patike i još mnogo toga, pa to godišnje izađe na dvije hiljade maraka“, objašnjava naš sagovornik.

Ipak, Dragoslav priznaje da ga jedino godine mogu natjerati da „okači kopačke o klin“, jer svi problemi nestanu kada zaigra pred punim tribinama i pred nekoliko hiljada ljudi. Tako je bilo u Derventi, kada je na jednom od najvećih regionalnih turnira u malom fudbalu, u polufinalu igrao protiv ekipe koju su činili reprezentativci Srbije. To se, kaže, ne zaboravlja.

Takođe, zauvijek će mu u sjećanju ostati i brojna priznanja za najboljeg igrača, mada su mu, kako kaže, ipak draže timske nagrade i trofeji, jer fudbal je timska igra.

“Jedan od najvećih uspjeha je osvajanje Kupa Republike Srpske u malom fudbalu sa ekipom Policajca. To je bilo prošle godine, pobijedili smo klub malog fudbala Nevesinje u Mrkonjić Gradu i to nikada neću zaboraviti“, kaže Dragoslav.

Srđan Banović, BL portal