Kriju li društvene mreže istinu o ubistvu Davida Dragičevića?

18.03.2019. | 21:02

Navršilo se godinu dana otkako je 21-godišnji David Dragičević iz Banjaluke posljednji put viđen živ, a okolnosti njegovog nestanka i smrti još nisu razjašnjeni!

Od starta slučaj su pratile brojne kontroverze počevši od nestanka i poruke koju je David kritične noći poslao prijatelju, napisavši da je Filip Ćulum kriv ukoliko mu se nešto desi. Usljedila je traljava i nedekvatna policijska istraga, ocrnjivanje žrtve optužbama za nedokazanu krađu i narkomaniju bez validnog toksikološkog nalaza, koji je te tvrdnje pobio.

Bilo je i presedana poput promjene istražnog tima, odnosno uprave koja istražuje slučaj, duple obdukcije s različitim zaključcima o vremenu smrti, kao i ekspresnom uplitanju politike – od izjava saučešća ožalošćenoj porodici, do zloupotrebe tragedije u predizborne svrhe. Sve je u konačnici proizvelo sumnju i raspirilo “vatru”, koja i danas tinja. Iz toga je je proizašao, za Banjaluku, nezapamćen građanski bunt, predvođen Davidovim ocem Davorom Dragičevićem i grupom “Pravda za Davida”.

David je nestao u noći između 17. i 18. marta 2018. godine. Tijelo je pronađeno 24. marta na ušću Crkvene u Vrbas kod tvrđave Kastel. Obdukcija, a potom i reobdukcija kao uzrok smrti naveli su utapanje u vodi. Na glavi, trupu i ekstremitetima ustanovljena su zaživotna nagnječenja i krvni podlivi koji su pojedinačno i skupno kvalifikovani kao lakše tjelesne povrede.

Policija je 26. marta na konferenciji za medije saopštila da se radi o zadesnoj smrti, te da nema indicija koje ukazuju na postojanje krivičnog djela. Ipak tri mjeseca kasnije Okružno javno tužilaštvo u Banjaluci je slučaj kvalifikovalo kao ubistvo, donoseći naredbu o sprovođenju istrage protiv nepoznatih počinilaca. U naredbi, tužilaštvo navodi da se radi o “najmanje dva, a najverovatnije i tri” počinioca, čiji je identitet i dalje nepoznat.

Dosadašnja istraga rezultirala je svime, samo ne otkrivanjem istine.

Podignuta je optužnica protiv dvojice policijskih službenika Mikice Marjanca i Zorana Bošnjaka zbog sprečavanja dokazivanja (zato što su bacili Davidove gaće). Pokrenuto je nekoliko disciplinskih i “unutrašnjih” postupaka protiv inspektora koji istražilački posao nisu ni radili (uviđaj u kući Đorđa Rađena).

Podnesene su i druge prijave i to protiv specijaliste sudske medicine dr Željka Karana za nesavjestan rad, a istraga je obustavljena jer, prema navodima Republičkog tužilaštva RS, nije počinio nikakvo krivično djelo.

Alen Kukić je pritvoren pod sumnjom da je pomagao “počinocima poslije izvršenog krivičnog djela” brisanjem djelova snimaka s nadzornih kamera iz ulice Velibora Janjetovića Janje. Pritvoren je, a da se praktično ne zna kome je pomagao i za koje krivično djelo. Poslije gotovo dva mjeseca je pušten na slobodu. U međuvremenu je Ustavni sud BiH usvojio njegovu apelaciju i utvrdio da su mu povrijeđena ljudska prava, jer tokom postupka nije utvrđeno ni postojanje “osnovane sumnje”.

Na osnovu pisanja Slobodana Vaskovića, Republičko tužilaštvo RS istraživalo je i umiješanost nekadašnjeg načelnika Uprave za organizovani i teški kriminalitet MUP-a RS Darka Ilića, glavnog inspektora Uprave Dubravka Kremenovića i drugih pripadnika MUP-a RS i donijelo odluku o nesprovođenju istrage jer, kako je navedeno, nema osnova sumnje da su učinili krivično djelo teško ubistvo Davida Dragičevića.

Više prekršajnih i krivičnih prijava podignuto je protiv Davidovog oca Davora Dragičevića i članova grupe “Pravda za Davida”, iako je većina pobrojanih prijava proizašla iz njihove istrajne borbe i traganja za istinom i pravdom.

Šta je zapravo istina nikome nije poznato. Nisu otkriveni precizni dokazi na osnovu kojih se može reći kako je David uopšte završio u vodi, odnosno da li je pao, gurnut, bačen ili u nju potopljen. Nije utvrđeno vrijeme i mjesto smrti, kao ni kompletna ruta kojom se David kretao kritične noći. Snimci video nadzora, koji su dostupni javnosti, nesporno su potvrdili njegova kretanja u centru grada.

Vještačenje video nadzora sa apartmana “Vesto” i “MK servisa” nisu stoprocentno potvrdile da je osoba koja je snimljena u ulici Velibora Janjetovića Janje zaista David Dragičević. Dovođenjem u vezu svih utvrđenih činjenica sa iskazom svjedokinje S. M. (koja je čula buku, galamu, psovke, svađu, dva treska, zvuk kršenja granja i pljusak u vodu) tužilaštvo je zaključilo da postoje osnovi sumnje da je David ubijen i na osnovu toga otvorilo istragu.

Iz dostupnih sudsko-tužilačkih dokumenata, posebno iz predmeta Alen Kukić, naziru se indicije koje kao potencijalno osumnjičene izdvajaju stanare kuće u ulici Velibora Janjetovića Janje, koji su prijavili krađu.

Predmeti iz te krađe pronađeni su u Davidovim džepovima, ali nikada nije utvrđeno kako su oni tamo dospjeli. Krađa nije dokazana, kao ni Davidov boravak u kući Đorđa Rađena. Ukoliko se prihvati tužilačka teza da je David osoba koja ulazi u dvorište te kuće, ostaje potpuno nejasno zašto je tu došao i šta je u njoj radio skoro čitav sat, posebno zbog činjenice da kamere otkrivaju da su nakon njega u kuću ušla još dva čovjeka, a da je osoba sa snimka hramljući izašla iz kuće.

Na snimku se vidi i da je pri ulasku u dvorište Davidov telefon bio uključen i vjerovatno je s nekim imao komunikaciju. Podaci iz telefona mogli biti ključni za rješavanje slučaja. To proističe i iz tužilačke naredbe o sprovođenju istrage u kojoj se navodi da je potrebno utvrditi s kim je sve David imao komunikaciju preko društvenih mreža Viber, Instagram, Facebook, WhatsUp i drugih. Kako saznajemo ti podaci su i zatraženi iz Sjedinjenih Američkih Država, ali tužilaštvu još nisu dostavljeni.

 

Izvor:(SrpskaCafe)