Tehnološki giganti ne plaćaju poreze u BiH

14.12.2020. | 08:16

Velike svjetske tehnološke digitalne kompanije u zadnjih nekoliko mjeseci značajno su povećale oglašavanje u BiH, međutim, prema svim dostupnim informacijama, za te usluge koje se obavljaju ne plaćaju se porezi u BiH.

Naime, u Upravi za indirektno oporezivanje (UIO) BiH rekli su za “Nezavisne novine” da neke od najvećih tehnoloških kompanija na čijim platformama se obavlja oglašavanje za prostor BiH nemaju registraciju u BiH, niti imaju ovlaštenog zastupnika s kojim bi se moglo komunicirati i dogovarati na koji način se poštuje pravni sistem zemlje.

U UIO kažu da bi po zakonu obaveze prema državi za ove usluge, u slučaju kada velike platforme ne plaćaju porez, trebalo da ga plati fizičko ili pravno lice koje naručuje reklame, ali nam nisu mogli reći da li se to u praksi dešava.

“U slučaju kada se radi o uslugama reklamiranja, a što se može utvrditi primjenom standardne klasifikacije djelatnosti shodno članu 70. zakona, koje prema navodima iz vašeg upita prima lice iz BiH od lica sa sjedištem u inostranstvu, iste se oporezuju shodno članu 15, stav (2) tačka 4, alineja b) zakona u mjestu gdje primalac usluge obavlja djelatnost, ima stalno sjedište, ispostavu, stalnu adresu ili uobičajeno prebivalište, odnosno u BiH”, objasnio je za “Nezavisne novine” Ratko Kovačević, portparol UIO BiH.

EU je prije nekoliko godina pokrenula pitanje plaćanja poreza stranih tehnoloških kompanija, ali s obzirom na to da se u većini slučajeva radi o američkim kompanijama, došlo je i do problema u odnosima između dva bloka o tome na koji način treba riješiti pitanje plaćanja poreza u EU.

“Rješavanje pitanja plaćanja poreza ovih kompanija je na vrhu liste prioriteta Evropske komisije”, rečeno je “Nezavisnim” u Uniji za poreze i carine EU.

Oni kažu da je u martu 2018. godine Evropska komisija predložila mjere kako da, kako su istakli, poreski sistem u EU bude fer i kada su u pitanju tehnološke kompanije. Prema njihovom tumačenju, trenutni poreski sistem u svijetu je zastario, jer podrazumijeva fizičko prisustvo u jurisdikciji u kojoj se oporezuje, a tehnološki giganti mogu ostvarivati poslovanje i profite bez fizičke prisutnosti, jer se radi o preduzećima “bez krova i zidova”.

Prema njihovom prijedlogu, u EU bi digitalna platforma bila podložna oporezivanju ako u barem jednoj državi članici ima godišnje prihode veće od sedam miliona evra, ili ako ima više od 100.000 korisnika u nekoj državi članici u toku poreske godine, ili ako je u poreskoj godini ostvareno više od 3.000 ugovora u vezi sa digitalnim uslugama.

Drugi dio ove poreske reforme bi predvidio mehanizam raspodjele prihoda dobijenih od strane digitalnih platformi, a formula bi se računala na osnovu mjesta prebivališta krajnjeg korisnika usluge.

Sve digitalne usluge su, prema ovom evropskom prijedlogu, podijeljene u tri oblasti. Jedna se odnosi na digitalno oglašavanje, druga na nuđenje digitalnih striming usluga, a treća na usluge koje poslovno povezuju različita pravna lica.

Inače, s obzirom na to da je najveći dio ovih tehnoloških kompanija iz Amerike, dio članica EU koje imaju značajne prihode iz izvoza robe u SAD ne žele da budu uvedene carine na njihovu robu kao osveta zbog uvođenja ovih poreza, pa insistiraju na tome da se rješenje pronađe na nivou Organizacije za ekonomsku saradnju i razvoj, koju čine najrazvijenije zemlje svijeta.

Kao rezultat toga, dio članica EU je krenuo u samostalno uvođenje digitalnih poreza, bez obzira na moguću osvetu Amerike na izvoz njihove robe, ne čekajući da ovaj prijedlog Evropske komisije bude finalizovan.