Trend u svim sektorima privrede: Njemačke firme se drže svojih globalnih lanaca dobavljača

10.08.2021. | 10:19

Uprkos pandemiji virusa korona, mali broj kompanija u Njemačkoj okrenuo se domaćim lancima dobavljača i želi da promijeni dosadašnju praksu globalnih nabavki, pokazuje istraživanje instituta IFO sprovedeno za Fondaciju Konrad Adenauer.

Od 5.000 anketiranih kompanija, samo jedna od deset planira da se u budućnosti više oslanja na domaće lance snabdijevanja, navodi se u saopštenju instituta IFO dostavljenom Tanjugu.

“Mnoge kompanije namjeravaju da prošire svoje magacine i povećaju broj dobavljača”, kaže Lisandra Flah, direktor IFO Centra za međunarodnu ekonomiju.

Ovaj trend je prisutan u svim sektorima privrede. Velike kompanije se oslanjaju na širi krug dobavljača, dok mala i srednja preduzeća planiraju da povećaju svoje skladišne kapacitete. U proizvodnji, 44 posto kompanija planira da promijeni strategiju nabavki.

“Proizvođači koje pogođa nedostatak materijala vjerovato će sve češće pribjegavati promjeni svoje strategije nabavki”, kaže Flah.

U veleprodaji ta cifra iznosi 35 posto, u maloprodaji 27 odsto, a u sektoru usluga samo 10 odsto kompanija planira drugačiju strategiju nabavki.

Studija takođe otkriva da bi vraćanje proizvodnje iz inostranstva u Njemačku ili u obližnje zemlje dovelo do velikog gubitka napretka.

“Ova vrsta preseljenja mogla bi da uzrokuje pad realne ekonomske proizvodnje Njemačke za skoro 10 posto”, navodi Flah.

Isto se odnosi i na preseljenje proizvodnje iz dalekih destinacija u susjedne evropske zemlje, što bi, prema istraživanju, rezultiralo smanjenjem njemačke ekonomske proizvodnje za 4,2 odsto.

Ovo jasno pokazuje da bi “politički vođena, sveobuhvatna reorganizacija lanaca snabdijevanja njemačkih kompanija bila nepotrebna i da bi preseljenje ove vrste takođe bilo izuzetno skupo za ekonomiju i društvo”, napominje Jan Cerniski, stručnjak za međunarodnu trgovinu i ekonomiju u Fondaciji Konrad Adenauer.

Malim i srednjim preduzećima (MSP) je naročito teško da dalje diverzifikuju dobavljačke lance. Njima je često potreban relativno veliki napor da uspostave i koordiniraju poslovne odnose sa nekoliko stranih dobavljača.

“Od velike pomoći bi bili trgovinski ugovori koji su više prilagođeni MSP kada je u pitanju stvaranje robusnijih lanaca snabdevanja”, kaže Andreas Baur, koautor studije.

Pojednostavljivanje i harmonizacija pravila o porijeklu bi, na primjer, znato olakšali malim i srednjim preduzećima da koriste sporazume o slobodnoj trgovini, što bi otvorilo nove mogućnosti za diverzifikaciju, konstatuje se u istraživanju.

Studija pokazuje i da lanci vrijednosti unutar EU, iz njemačke perspektive, imaju daleko najvažniju ulogu, i da EU igra presudnu ulogu za Njemačku i u geopolitičkom smislu.

Sama njemačka ekonomija je manje važna kao snabdjevač Kine i SAD, ali u cijelini, EU je najvažniji dobavljač poluproizvoda za te dvije zemlje.

“Ove međuzavisnosti između Kine i EU umanjuju vjerovatnoću agresivnih trgovinskih mjera, jer bi obje strane imale mnogo toga da izgube u trgovinskom sukobu”, zaključuje Lisandra Flah.