Karl Malden nikad nije krio: Ponosim se što sam Srbin VIDEO

22.03.2021. | 20:31

Prije sedam decenija američki glumac srpskog porijekla, Karl Malden (Mladen Sekulović) dobio je Oskara za sporednu ulogu u filmu “Tramvaj zvani želja”.

Rođen je u Čikagu 22. marta 1912. godine. Odrastao je u obližnjem gradu Geriju, u Indijani. Snimio je 65 filmova, a neki od najpoznatijih su „Tramvaj zvani želja“, „Na dokovima Njujorka“ i „Paton“…

Maldenov otac, Petar Sekulović, napustio je rodno Podosoje kod Bileće i u potrazi za poslom došao u Čikago. Tu je rođen Malden, kao najstariji od trojice braće. Njegova majka bila je Mini Sekulović, Čehinja, zaposlena u tekstilnoj industriji.

Karl je od malih nogu govorio srpski. Rado je pričao o svojoj prošlosti i porijeklu. Spominjao je kako mu je otac radio težak posao u čeličani u Geriju, kao i on kasnije.

I pored teškog rada, njegov otac je osnovao najstarije pjevačko društvo u Americi, Soko Grupa – Branko Radičević. Tako se Malden još u ranoj mladosti upoznao sa srpskom kulturom i običajima.

Malden, tada još uvijek Mladen Sekulović, napustio je Geri i rad u čeličani 1934. godine, kako bi pohađao Gudmenovu školu u okviru Gudmen teatra u Čikagu. Po savjetu najbližih kolega u pozorištu tada mijenja ime u Karl Malden.

Samo tri godine kasnije, 1937. Karl je otputovao u Njujork i zaigrao na daskama Brodvej teatra. Bio je kratko angažovan na radiju, a zatim je dobio nezapaženu ulogu u svom prvom filmu „Znali su šta su htjeli“. Potom se pridružio Grup teatru, gdje je upoznao reditelja Eliju Kazana, u čijim filmovima je stekao popularnost.

U filmu „Tramvaj zvani želja“ glumio je Miča, najboljeg prijatelja Stenlija Kovalskog (Marlon Brando), koji upada u romansu sa Blanš Diboa (Vivijen Li).

Taj film mu je donio Oskara za najbolju sporednu mušku ulogu.

Igrao je i kod nas, pojavivši se u jednom ostvarenju tadašnje jugoslovenske kinematografije – “Suton” Gorana Paskaljevića. Zbog te uloge je prvi i jedini put bio u Beogradu. Iako je film sniman u Istri, Malden je najpre došao u Beograd, gdje je proveo dva dana, da bi potom posjetio očevo rodno mjesto Bileću, gdje je prethodno bio samo jednom, u ranoj mladosti.

Ostala je zabilježena i Maldenova rečenica:

“Srećan sam što sam rođen u srpskoj kući, što sam kršten u srpskoj crkvi, što je redovno posjećujem, što pjevam u srpskom horu i što mogu da kažem da sam Srbin.”