Kolege i prijatelji oprostili se od književnice: Sahrana Stevke Kozić Preradović sutra na groblju “Sveti Pantelija”

05.03.2023. | 16:36

Komemoracija povodim smrti ugledne banjalučke književnice Stevke Kozić Preradović biće održana sutra sa početkom u 10 časova u Vijećnici Banskog dvora, a sahrana u 12 časova na groblju “Sveti Pantelija” u Banjaluci.

Vijest o smrti Kozić Preradovićeve u subotu je saopštilo Udruženja književnika Republike Srpske, čiji je član književnica bila od samog osnivanja.

“Tužnog srca vas obavještavamo da nas je u sedamdeset osmoj godini života, nakon kraće bolesti, napustila naša ugledna pjesnikinja, prozna spisateljica, književna kritičarka, dramski pisac za djecu i odrasle, putopisac, Stevka Kozić Preradović”, saopštili su iz Udruženja, uputivši izraze najdubljeg saučešća porodici, prijateljima i članovima Udruženja književnika Republike Srpske.

Kolege i prijatelji oprostili su se od književnice, te je Ranko Pavlović zapisao: “Draga naša Stevka! Odan prijatelj, pjesnik dušom i srcem, puna razumijevanja za druge! Neka su joj uvijek rascvjetani rajski vrtovi! Najiskrenije saučešće Ranku, Igoru, Vanji, Aljoši, Ljilji i ostaloj rodbini i prijateljima, kojih je imala zaista mnogo! Otišla je da ostane u svojim knjigama i našem pamćenju.”

Njihov kolega Ranko Risojević napisao je: “Mir duši naše pjesnikinje Stevke. Iskreno saučešće porodici i prijateljima. Ostavila je potomcima vrijedno književno djelo.”

Književnik Miladin Berić na društvenim mrežama od Kozić Preradovićeve, koja je ove godine trebalo da proslavi važan jubilej – 50 godina u književnosti, oprostio se riječima: “Posljednji pozdrav mojoj dragoj snajki Stevki”, citirajući stihove iz njene knjige pjesama “Put za Isu”: “Iz Banjaluke na putu za Isu / sve mi je posve novo / pečat Zmijanja u džepu / na čelu izrezbareno /grčko slovo / i srećan put / i ono novo / čak i način na koji ćutim.”

Stevka Kozić Preradović rođena je u Gornjim Karajzovcima 1945. godine. Školovala se od 1952. do 1964. godine, a zatim radila kao ekonomista u privredi tri decenije, dok je iza rata bila pomoćnik direktora u Dječijem pozorištu Republike Srpske.

Bila je saradnik brojnih listova i časopisa od 1961. godine, a objavila je tridesetak knjiga poezije i proze. Već 1964. godine nagrađena je u Banjaluci za roman u rukopisu “Ključ nisam našao”.

Prevođena je selektivno na 16 jezika, počev od pjesme “Gost” 1970. godine, a do sada je objavila dva izbora iz poezije na srpskom, četiri na italijanskom, esperantu, francuskom i češkom. Godine 1973. objavljuje prvu zbirku pjesama ovjenčanu “Kočićevom nagradom” (Društvo pisaca Bosanske Krajine).

Njeno stvaralaštvo pomno je pratila kritika, te je uvrštena u knjige eseja i studija: M. Šindić, Z. Turjačanin, R. Komar, S. Ličina, M. Golijanin, LJ. Lukić itd.

Knjiga priča “Znakovi s neba” bila je u užem izboru za “Žensko pero” u Beogradu, a zbirka poezije “Zrno soli” za nagradu “Skender Kulenović”.

Uvrštena je u 45 antologija proze i poezije domaćih i stranih autora, te u lektiru od 2003. i studijske programe za dječiju književnost od 2015. godine.

Značajnije nagrade Kozić Preradovićeva je dobila za knjige i doprinos razvoju kulture: “Veselin Masleša”, “Šušnjar”, “Kočićevo pero”, “Dragojlo Dudić”, “Pesnički krčag”, “Slovo Kočiću”, “Ključ Modrog grada”, “Pjesma nad pjesmama”, “Zija Dizdarević”, “Knjiga godine”…

Dvije drame – “Revanš” i “Strinina djeca” – na anonimnom jugoslovenskom konkursu nagradio je i otkupio za izvođenje Radio Sarajevo osamdesetih godina prošlog vijeka.