Otvorena izložba Alekse Vidakovića: “Varirare repeticije” u Kamenoj kući
22.10.2020. | 11:30Izložba „Varirane repeticije“ akademskog slikara Alekse Vidakovića iz Banjaluke otvorena je sinoć u Kamenoj kući tvrđave Kastel.
“Zajednička nit koncepta ove izložbe je putovanje i spajanje više elemenata u jednu novu formu. Na mojim radovima možete da vidite da spajam više platana u određene geometrijske forme i od njih pravim nova likovna rješenja. Kad slika bude gotova za mene, znam da je to spajanje uspjelo”, rekao je akademski slikar Aleksa Vidaković i dodao da bojama na platnu pokušava da izrazi svoja osjećanja u nekoj određenoj situaciji.
U Kamenoj kući izloženo je 36 slika koje predstavljaju presjek trogodišnjeg rada ovog umjetnika.
“Najveći izazov tokom tri godine rada na ovim slikama bio je da ispoštujem prostor u polju slike i da uklonim sa slike nebitne stvari i da sa tim oduzimanjem gradim neke nove forme i oblike koje će posjetioce moći da privuče. Htio sam da se poigram i sa posmatračima, da se zapitaju zašto je neko mjesto ostalo prazno i da unesem i dozu filozofije”, istakao je Vidaković.
O Aleksinom stvaralaštvu i ovoj izložbi govorila je i dr Marina Vojvodić, profesorica Akademije umetnosti iz Novog Sada.
“Dosadašnji slikarski radovi Vidakovića baziraju se na likovnoj problematici poetike vizuelnog u domenu slikarstva postgeometrijske apstrakcije. Dela ovog mladog umetnika nadahnuta su idejom vizuelnog predstavljanja ,,živog u neživom’’ i upućuju nas na sasvim suveren poetski svet i na jedan osoben slikarski izraz kroz koji autor iznosi svojevrsni ,,iskaz’’ o svetu u kome živi. U ovim slikama odražava se težnja ka suptilnom i skladnom odnosu i specifičnom problemski razvijenom teorijom kojom se ispred /kroz/ i izvan dela integrišu brojna sagledavanja refleksije i autorefleksije sopstvenog rada koje ova brojna interesovanja (grafika, slika, dizajn, novi mediji) Vidaković uspešno integriše u veoma čisto i svedeno slikarsko rešenje. Konstruktivno kompoziciono rešenje, varirana repeticija sa gradiranim rasporedom, senzibilnost i rafiniranost u pogledu odabira određenog tona, varijabilnost i težnja ka što čistijim i koloristički artikulisanim plohama, ukazuju na kompleksnu likovnu problematiku i zavidnu slikarsku kulturu”, kazala je Marina Vojvodić.
