“Ove danas ne bih glumio ni za 600 evra”: Ljuba Bandović o ulozi političara Svetozara Miletića

14.11.2020. | 14:16

Kada su Ljubomiru Ljubi Bandoviću ponudili da glumi političara, on se isprva prepao, dok nije saznao da je u pitanju ličnost iz 19. vijeka, Svetozar Miletić.

“Ovog danas ne bih glumio ni za 600 evra”, našalio se on.

Kaže da je veliki teret glumiti ovakvu istorijsku ličnost, ali da je nakon poruke od jedne važne osobe bio uvjeren da je uradio nešto kako treba.

Bandović tumači glavnu mušku ulogu u novom filmu Darka Bajića “Ime naroda”, koji je svoju beogradsku premijeru doživio prošlog četvrtka. Stamen, ponosit, glasan – Bandović isijava habitus uglednog advokata koji se do poslednjeg trenutka borio za pravdu.

Dualizam Svetozara Miletića, ili makar kako ga vide scenarijski tim Darko Bajić, Kosta Pesevski i Milorad Vitezović, ogleda se u odnosu ovog političara sa njegovom porodicom.

Za govornicom je Miletić glasan, gotovo nespokojan, pun energije i samopouzdanja u izgovoreno, dok je sa porodicom, posebno sa kćerkom Milicom (Anja Pavićević), nežan i obazriv. Magija koja se na filmu stvorila između Bandovića i Pavićević topla je i uverljiva.

O uspkešnosti ove saradnje govori i činjenica da je Bandovićev omiljeni trenutak u filmu “svaki put kada štipne svojoj kćerki nos”.

“Najveće osvježenje u filmu i meni kao glumcu je upravo Anja Pavićević. Odnos sa njom nije napravljen kao konstrukcija nego nešto što je iz nas izlazilo kao obostrano poštovanje i dopadanje koje smo gradili iz dana u dan”, navodi Bandović za B92.net.

Iako je Miletić katalizator događaja u filmu, ipak centralnu figuru upravo ima njegova kćerka Milica. Mi sve događaje proživljavamo kroz njenu vizuru i njeno shvatanje situacije, a ona, naposlijetku, i nastavlja rad svog oca nakon njegove smrti. Autorski tim je naveo za naš portal da je ovo priča o jednom razdoblju i da je narativno rješenje bilo da se ona ispriča kroz njen lik jer ne samo da je Milica spona između Jaše Tomića (njenog budućeg supruga) i Miletića, već i jer druga rješenja ne bi imala smisla.

Scene unutrašnjeg života Svetozara Miletića u ovom filmu ne vidimo često, ali kad ih ima, pokazuju glumačku vještinu Ljube Bandovića. Posebno se izdvaja scena u kojoj Miletić odlazi u pritvor, nakon montiranog političkog postupka protiv njega. Bandović kaže za naš portal da su te scene bile “maltene improvizovane”.

“Nismo znali šta će se desiti tu. Ja sam tražio da me ostave u toj prostoriji nasamo da vidim šta bi taj čovek koji je britke misli, koji umije sve da kaže, šta iz njega izlazi sada kada mu je sve oduzeto. Koja je to anima, šta je to instinktivno u njemu. I naravno da prvo proba da oštema taj zid i da ga probije”, rekao je Bandović, dodajući da su mu, pripremajući se za ovu ulogu, najviše prijali njegovi politički govori.

“Ako je gluma način mišljenja a način mišljenja proizvodi rečenicu, kroz tu rečenicu se vidi koliko je on bio nepotkupljiv i rešen da promijeni stvari, a vjerovao je u sebi da može”, objašnjava Bandović.

Glumac smatra da ova uloga jeste teret ali da ga je jedna poruka smirila.

“Poslije premijere u Novom Sadu vam se javi njegova čukun-unuka, inače naša koleginica Severina Miletić, i zahvali se na određenoj mjeri i možda romantičaskom pogledu na sve to”, naveo je on.

Prikazati bilo koju istorijsku ličnost u igranom filmu nije jednostavan zadatak, posebno kada se radi o nekome ko je bio uticajan, poštovan i voljen u svom narodu kao što je to bio Svetozar Miletić. Stoga se stiče utisak da je viđenje ovog političara kako autorskog tima tako i glavnog glumca idealizovano.

“Morali smo ga idealizovati da bismo ga približili publici, ali to ne znači da je ovaj film nekakvo srbovanje. Kada neko ko je iz njegove porodice kaže ‘hvala na ovom pristupu’, onda se smirite, jer sam do te poruke bio uznemiren jer vi ne umete sebe da objektivno sagledate na platnu”, naveo je Bandović za B92.net, dodajući da je posle te poruke shvatio da su uradili dobru stvar.

“Mislim da ima tu dovoljno i mesa i po meni nije idealizovana ili romantizovana priča o njemu. Toga je moralo da bude u određenoj mjeri kako bi moglo da bude blisko publici danas”, istakao je on.

S obzirom na to da je film utemeljen na istorijskim činjenicama i rezultat je napornog i temeljnog istraživanja, pitali smo Bandovića da li može možda da nađe manu junaka kog tumači.

Glumac navodi da je su Svetozaru kao političaru njegova mana u političarskom svijetu svakako bila ta što “nije umio da veže jezik”.

“On je svima sve govorio u lice. Mislim da je ponekad svjesno davao sebi za pravo da i svakoga ko je pratio njegovu ideju založi za bolje sutra, da njihove živote kocka. Možda je bio kratkog fitilja i očekivao da svi ljudi žele taj nivo. Nije uspio, kao što ni mi ne uspjevamo, da razmišlja iz filozofije drugih ljudi, nego iz svoje filozofije. Po sebi je krojio i svoje najbliže okruženje”, smatra Bandović.