Braća Dabić žele da vrate djedovinu u Mostaru: Bez naknade izgradili školu na srpskoj zemlji

09.06.2021. | 17:45

Na zemlji srpske porodice Dabić u mostarskom prigradskom naselju Humilišani (Bijelo polje) 1998. godine izgrađeni su osnovna škola, igralište i parking, a vlasnike za to niko nije pitao niti im je to ikada plaćena.

Nedaleko od škole su i dvije porodične kuće, spaljene i porušene.

Nebojša i Siniša Dabić s nevjericom danas gledaju svoju djedovinu za koju se tuže i sude više godina, a sve parnice su izgubili, zbog čega je sve još čudnije. Sada čekaju “trun” pravde – da im grad Mostar isplati njihovu otetu imovinu.

“Na zemlji pokojnog djeda Milana Miće Dabića napravljena je škola. Zemljište je proglašeno napuštenim od tadašnje opštine Mostar Sjever. Mi smo tek nakon što je škola napravljena saznali od povratnika da je škola izgrađena na našoj zemlji. Tražili smo objašnjenja od tadašnje opštine, ali nam nikada nisu izašli u susret”, izjavio je Srni Nebojša Dabić.

On je naglasio da je zemlja bila u vlasništvu njegovog djeda 1/1, a da je uzeto oko 2.700 metara kvadratnih pored puta. Na ostatak parcele ostavljen je tek uski put.

Nebojša priča da je poslije djedove smrti zemlja prešla na baku Slavojku Dabić koja 2007. godine odlučila da pokrene tužbu protiv grada Mostara i tražila je da se škola ukloni.

“U međuvremenu je umrla i baka, ali i naš otac. Nisu dočekali pravdu. Baka je tražila rušenje objekta i to je odbijeno, ocijenjeno je da je škola objekat od javnog interesa. Nama je drago da do toga nije došlo jer to ne bi ničemu vodilo i od toga niko ne bi imao koristi”, ispričao je Nebojša.

On je dodao da su kasnije išli na to da se presuda preinači, jer im je ostatak zemljišta obezvrijeđen, ali i taj je zahtjev odbijen.

“Parnicu smo izgubili prvo na Opštinskom, Kantonalnom, pa na Vrhovnom sudu Federacije BiH. Vrhovni sud nas je uputio na izvršenje eksproprijacije od strane grada što je trebalo biti urađeno prije 23 godine. Grad Mostar to ignoriše, odugovlače”, priča Nebojša.

Braća Dabić navode da poslije svega što su doživjeli osjećaju kako nisu poželjni u svom mjestu, pričaju da nisu dobili ni ciglu donacije, već da je u pitanju “čista otimačina”, ali očekuju minimum pravde i poštenja.

“I mi bi voljeli obnoviti svoju imovinu i vratiti se. Ovo je naša djedovina”, ističu Dabići koji danas žive u Nevesinju.

Daroslav Paponja, advokat Dabića, rekao je da je u slučaju ove porodice urađena nelegalna eksproprijacija, te da od grada Mostara sada traže da uradi eksproprijaciju cijele parcele i adekvatno obešteti porodicu Dabić.

U presudama se navodi da je 5. jula 1997. godine rješenjem opštine Mostar utvrđen “opšti interes” za izgradnju Osnovne škole u Humilišanima na nekretninama Miće Dabića, označenih kao katastarska čestica 988/1 livada “Velika njiva” površine 14.140 metara kvadratnih (dio).

Naredne godine, 16. februara, doneseno je rješenje opštine Mostar Sjever kojim je usvojen prijedlog Osnovne škole “Bijelo Polje” Potoci, pa je radi izgradnje područnog odjeljenja Humilišani izvršena potpuna eksproprijacija katastarske čestice 988/1 livada “Velika njiva” površine 2.785 metara kvadratnih, vlasništo Miće Dabića uz obavezu da ranijem vlasniku pripadne naknada po Zakonu o eksproprijaciji koja će biti određena u posebnom postupku.

U jednoj od presuda piše da iz navedenih činjenica nižestepeni sudovi izražavaju stav da tužiteljima ne pripada pravo na predaju u posjed nekretnina i rušenje izgrađenog objekta, iz razloga što je na tim nekretninama izvršena eksproprijacija nekretnina, a da rušenje objekta ne bi bilo u javnom interesu niti ekonomski opravdano.

Navedeno je i da je predniku tužitelja pripadalo pravo na naknadu vrijednosti oduzetih nekretnina, ali u postupku pred organom uprave ili pod zakonom određenim uslovima u vanparničnom postupku.

Sudovi, dakle, ocjenjuju da nije ekonomski opravdano rušiti objekat, te upućuju Dabiće da traže naknadu za eksproprijaciju od grada Mostara koji im do danas nije isplatio isplatio otetu zemlju.

Godinama unazad njihovim advokatima stižu različita obrazloženja, a jedno je bilo čak i da je predmet izgubljen.

Oznake: Djedovina, Mostar, Škola