Kampanja “Osloni se na mene”: Povećan broj davalaca matičnih ćelija u Srbiji

Od početka kampanje “Osloni se na mene”, koju je pokrenuo Registar davalaca matičnih ćelija hematopoeze Srbije, za nepuna tri mjeseca upisano je novih 1.300 davalaca, što je više nego jednogodišnji prosek, saopštili su iz Registra davaoca matičnih ćelija hematopoeze Srbije.

Iako sada Registar broji oko 11.300 davalaca, tim brojem se ne možemo pohvaliti. On mora biti mnogo veći, jer nekim pacijentima je to jedina šansa za život.

Sama procedura prijavljivanja u Registar zahteva svega desetak minuta. Popunjava se upitnik koji se sastoji iz medicinskog dela i prijavnog lista. Daje se mali uzorak krvi iz vene, kao i kada se vadi uzorak za analizu krvne slike. Naknadno, na kućnu adresu, stiže personalizovana kartica koja potvrđuje da je neko upisan u Registar i pod kojim brojem.

“Registru mogu da pristupe zdrave osobe koje imaju između 18 i 45 godina, ne boluju od teških oboljenja srca, pluća i bubrega, malignih i autoimunih oboljenja. Ko se jednom prijavi, njegovi podaci ostaju u Registru dok ne napuni 60 godina. Ukoliko se ustanovi da je davalac podudaran sa nekim pacijentom kome su potrebne matične ćelije, pozivamo ga na dalju proceduru. U današnje vreme matične ćelije se mogu prikupiti na dva načina, iz periferne krvi i iz bedrene kosti. Davalac je taj koji bira način na koji će dati matične ćelije”, objašnjava dr Glorija Blagojević sa Instituta za transfuziju krvi Srbije.

“Registar predstavlja bazu podataka o prijavljenim davaocima koji su spremni nekome da pomognu. Kada je bolesniku neophodna transplantacija, u Registru se traži davalac koji je sa njim podudaran”, objasnila je dr Glorija Blagojević.

Ona je dodala da je važno da Registar bude što brojniji, iako imamo i svetski reegistar, i to iz dva razloga.

Prvi je to što se, kako se kazala, a navode u saopštenju, humani leukocitarni antigeni na osnovu kojih se određuje podudarnost između bolesnika i davaoca, sličniji su između ljudi iz istih etničkih grupa, i da je pokazano da je transplantacija bolja ukoliko su i davalac i bolesnik sa istog područja.

Drugi ražlog je, kako navodi Blagojević a prenosi Registar, to što je potrebno vreme za traženje odgovoarajućeg davaoca mnogo kraće, a da je najvažnije, kako je kazala, to što svi naši bolesnici dobijaju pođednaku šansu da prežive, da se leče u svojoj zemlji i budu blizu svojih porodica.

Samo 30 posto pacijenata ima podudarnog davaoca u okviru svoje porodice. Za ostale, druga opcija su nesrodni davaoci, upisani u Registar davalaca matičnih ćelija hematopoeze Srbije ili u Međunarodni registar.

Što je više upisanih u Srbiji, to su veće šanse da se podudarni donor nađe u granicama naše države.

Jednoj od pacijentkinja Snežani Antunović je pomoć stigla iz Međunarodnog Registra, jer ni u njenoj porodici, niti u Srbiji nije bilo podudarnog nesrodnog davaoca.

“Samo saznanje da je konzilijarnom odlukom donesena “presuda” da je transplatacija neophodna, budi se strah. Nakon toga sledi dalji tok lečenja koji sa sobom donosi razne poteškoće. Čekanje da se pronađe donor u Međunarodnom Registru, jer svog srodnog nemam, donosi sa sobom neizvesnost. “Šta će biti ako se ne nađe ni jedna osoba srodna meni?”, to je rečenica sa kojom sam legala u krevet i ustajala iz njega. Nakon tri meseca dobijam informaciju da su davaoca našli i da želi da bude donor! Ulazak u izolaciju je pomešan sa strahom od nepoznatog i neizvesnosti od samog ishoda. Međutim, uzeti u ruke otpusnu listu je potvrda uspešnosti i okončanje jedne velike borbe”, zaključila je Antunović, navodi se u saopštenju Registra.