Sveštenik Plamenac istakao: Njegoševa kapela će kad-tad biti vraćena na Lovćen
27.07.2022. | 17:01Sveštenik Jovan Plamenac rekao je da će Njegoševa kapela kad-tad biti vraćena na Lovćen, što će biti Božiji znak da je dobro nadvladalo zlo i da je paganstvo ovog vremena utihnulo.
Plamenac je u Podgorici, otvarajući okrugli sto “Pedeset godina od razaranja NJegoševe kapele na Lovćenu”, rekao da najveći broj ljudi u Crnoj Gori ne razumije dubinu tog događaja.
“To nije bilo samo sklanjanje jednog objekta i stavljanje drugog, to je bio obračun biblijskih razmjera, obračun dobra i zla, novog paganstva, u kojem danas živimo, sa hrišćanstvom. Posljedice tog obračuna su strašne”, naveo je Plamenac, otvarajući okrugli sto koji se danas održava u kripti Sabornog hrama Hristovog vaskrsenja, u organizaciji Mitropolije crnogorsko-primorske.
On je istakao da su se rušenju crkve na Lovćenu usprotivili mnogi jugoslovenski intelektualci, kao i veliki dio naroda u Crnoj Gori, iako se sve događalo u totalitarnom sistemu.
“Upravo na tragici Lovćena pokazalo se koliko dubok jaz je taj režim raskopao u srpskom nacionalnom biću u Crnoj Gori”, naglasio je Plamenac.
On je dodao da su kapela i mauzolej dva strašna simvola. “A simvoli nisu tek puka obilježja pripadnosti ili naklonosti”, dodao je Plamenac.
Profesor Časlav Koprivica rekao je da rušenje kapele na Lovćenu nije bilo usmjereno isključivo na skrnavljenje posljednjeg počivališta NJegoša, koji nije samo najveći srpski književnik i mislilac, nego i središnja figura srpskog indetiteta.
“U dekapitaciji Lovćena 1972. ključna je okolnost da se poništavanjem željelo stvoriti nešto novo tako što bi se ono zasnivalo na `svojoj` inicijalnoj ništavnosti. Modus operandi tog poništavanja bila je identitetska mržnja”, naveo je Koprivica.
On je naglasio da bi bez NJegoša, koji samo naizgled misli i zbori kao “arhaizator” srpskog svjetopoimanja, upravo moderni srpski identitet bio nesumnjivo skromniji, između ostalog, lišen i svoje teleološke istorijske dimenzije.
Svoje izlaganje “Sudar simbola” književnik Milutin Mićović je počeo konstatacijom da je Lovćenska kapela tema koja će da traje i koja najdublje pokreće i u svim sferama otkriva ono što je problematično, a što bi trebalo ispraviti i ucijeliti se.
“NJegoševu kapelu na Lovćenu treba razumjeti kao jedno od njegovih velikih djela, koja imaju tu čast da budu, uprkos vremenu, sve dublje prisutna u kolektivnoj svijesti naroda. Pokazuje se da su u kapelu utkane tajne koje su utkane u NJegoševom pjesničkom, filozofskom, religijskom i vladarskom djelu. Duh NJegoševog djela je ušao u NJegošev narod, tako da taj duh djeluje iznutra i kad ga ne čitamo. Tako je i sa kapelom”, rekao je Mićović.
Protojerej-stavrofor Boris Brajović poručio je da je Lovćenska kapela normativna za integrativni identitet pjesnikovih potomaka, za izabrani narod kome je i sagrađena kao, kako kaže Orfej, pjevajući svijet.
“Ako uspijemo da razumijemo šta je Lovćenska kapela, onda ćemo moći odgovoriti Svetom Petru Lovćenskom Tajnovicu na ono pitanje iz naslova jedne od njegovih najranijih pjesama iz 1833, a koja glasi `Ko je ono na visokom brdu`”, rekao je Brajović.
Profesor Dušan Krcunović rekao je da NJegoševa crkva na Lovćenu kao vladičanski amanet, zadužbina i zavjet ima egzistencijalno-ontološki smisao, a takve su i posljedice njenog rušenja, jer je tim činom crnogorsko društvo ušlo u period istorijskog nebića.
Okrugli sto “Pedeset godina od razaranja NJegoševe kapele na Lovćenu” počeo je jutros Svetom liturgijom nakon koje je NJegovo visokopreosveštenstvo mitropolit crnogorsko-primorski Joanikije ocijenio da je rušenje Lovćenske kapele i razaranje groba NJegoševog, raspeće Lovćenske kapele i NJegoša, golgota upisana u život Crkve.
