“Veritas” saopštio: Ubica srpske porodice Radosavljević živi kao ugledni građanin

24.02.2023. | 10:57

Sutra se navršava 31 godina od surove likvidacije četvoročlane srpske porodice Radosavljević u Daruvaru u Hrvatskoj, a ubica je odavno izašao iz zatvora i danas živi u tom gradu kao ugledan domaćin i “zaslužni učesnik Domovinskog rata”.

Tog 25. februara 1992. godine pripadnik Hrvatske vojske, tada dvadesetjednogodišnji Jožica Mudri likvidirao je Radeta Radosavljevića /36/, njegovu suprugu Jovanku /32/ i njihove maloljetne sinove Dejana /14/ i Nenada /10/, saopštio je Dokumentaciono-informativni centar “Veritas”.

Ubica je uveče u uniformi vojnog policajca došao u kuću Radosavljevića i u toku višečasovnog razgovora sa vlasnikom kuće, motivisan činjenicom da su Radosavljevići srpske nacionalnosti, izvadio pištolj iz futrole i iz neposredne blizine u njih ispalio 11 metaka, pucajući im u glave.

Pošto je dječak Dejan i nakon pucnjave davao znakove života, Mudri mu je kuhinjskim nožem zadao još osam ubodnih rana po grudnom košu i stomaku.

Zatim je tijela mrtvih Radosavljevića poredao po podu trpezarije jedno do drugoga, te ih minirao plastičnim eksplozivom, što je prouzrokovalo njihovo komadanje i oštećenje cijele kuće.

Nakon toga čina, iz kuće Radosavljevića ukrao je jedan video-rekorder i jedan daljinski upravljač i odnio ih na poklon svojoj djevojci Tajani Biljan.

Okružni sud u Bjelovaru je 7. januara 1994. godine osudio Mudrog na 13 godina zatvora za ubistvo četiri osobe i krađu, a Vrhovni sud je tu kaznu preinačio na 15 godina.

Ubica je u toku krivičnog postupka tvrdio da se na likvidaciju Radosavljevića odlučio nakon što mu je njegov komandir Miroslav Guberović u jednom lokalu, u koji je navratio i ubijeni Rade Radosavljević, rekao “da večeras mora likvidirati tog smrada”.

Ubica Mudri je rekao da mu je njegov komandir Guberović u tu svrhu dao i kola na raspolaganje i pripadnika njihove jedinice Miroslava Moulisa da mu pokaže Radetovu kuću.

Ali, za ovaj zločin optužen je i osuđen samo Jožica Mudri, i to za klasična krivična djela, ali ne i za ratni zločin.

Radetov otac Petar i sestra Milica po pravosnažnosti presude podnijeli su tužbu protiv Hrvatske radi naknade štete, ali Petar umire u toku parnice, a postupak, kao jedini nasljednik, preuzima njegova kći Milica.

Opštinski sud u Daruvaru, presudom iz juna 2007. godine, koju je potvrdio i Županijski sud u Bjelovaru, odbija Miličin tužbeni zahtjev u cijelosti, uz obrazloženje da u trenutku smrti nije živjela sa bratom i njegovom porodicom, te da joj ne pripada ni pravo na nematerijalnu štetu kao nasljednici oca Petra, a to su potvrdili i Vrhovni i Ustavni sud Hrvatske.

S obzirom na to da je izgubila sporove, sudovi su presudili da ona državi Hrvatskoj nadoknadi trošak parničnog postupka u iznosu od oko 25.000 evra.

I Jovankina majka, Pela Medaković, takođe, je tužila Hrvatsku za naknadu štete zbog ubijene kćeri i dva unuka, a drugostepeni sud u Zagrebu odbio je tužbu, koju je prethodno prihvatio prvostepeni sud.

Drugostepeni sud je takvu odluku obrazložio da “štetna radnja nije ni u kakvoj vezi sa obavljanjem vojne službe”, a Pelu obavezao da državi plati parnične troškove od oko 1.300 evra.

Ubica je odavno izišao iz zatvora i danas živi u Daruvaru kao ugledan domaćin i “zaslužni učesnik Domovinskog rata”, i ne propušta priliku da se Milici, sestri ubijenog Radeta, prilikom susreta nasmije u lice.

Osim likvidacija tročlane porodice Zec u Zagrebu u decembru 1991. i četvoročlanih porodica Čengić u Erveniku kod Knina u januaru 1992. i Olujić iz Cerne kod Županje u februaru 1992. godine, i ubistvo četvoročlane porodice Radosavljević iz Daruvara spada u najmonstruoznije likvidacije neke porodice u ratu devedesetih na području Hrvatske i Republike Srpske Krajine zbog njihove etničke pripadnosti.