Sabotažama presijecaju i posljednje veze Evrope sa Rusijom

16.10.2022. | 08:05

Rat između Ukrajine i Rusije sve više je rat između Vašingtona i Londona s jedne strane, i Moskve s druge strane, u kom se poput sendviča nalazi nesrećna Evropa predvođena instruisanim likovima poput Josepa Borela i Ursule fon der Lajen.

Crtaju se nove mape, granice i zone uticaja, a podizanje “željezne zavjese” prema istoku prati i nasilno i neprirodno presijecanje i svih “energetskih veza” Evrope, odnosno Njemačke sa Rusijom, te stvaranje uslova za upliv “novih igrača” ne teren sa kog su Rusi prvo sankcijama, a onda i raznim sabotažama gotovo u potpunosti protjerani.

U tim geopolitičkim igrama Ukrajina je iskorišćena i zloupotrijebljena za “konačni obračun” sa Rusijom. Onda je taj plan u hodu dorađen, te je jedan od ciljeva sada i uspostavljanje potpune kontrole nad evropskim kontinentom. Kako u političkom, tako i ekonomskom pogledu.

Sve više se pokazuje i kako izlazak Velike Britanije iz EU nije bio nimalo slučajan, baš kao ni guranje Ukrajine u NATO. Sve je posloženo i osmišljeno u Londonu, čija je igra prihvaćena u Pentagonu nakon dolaska na vlast Džoa Bajdena i njegovih “jastrebova”, piše Glas Srpske.

Na desetine hiljada cijevi i najmodernijeg naoružanja se iz zemalja članica NATO-a i dalje šalje na adresu Kijeva, uz poruku: “Izdržite”. U isto vrijeme Vašington i London su preko svojih marioneta iz Brisela prisilili zemlje Evropske unije da uvedu embargo na rusku naftu i gas. Kako bi osigurali da se te veze ne obnove zbog sve teže energetske krize i češćih vapaja i poziva na razum, sada se presijecaju i sve fizičke energetske konekcije između Evrope i Rusije. Za svaki slučaj.

Upozorenja

Američki političari nikada nisu krili da im ruski gasovodi u Baltiku nisu po volji, jer je na taj način stvorena energetska zavisnost od Rusije. Predsjednik Džo Bajden je o tome govorio još prije početka rata u Ukrajini.

– Ako Rusija izvrši invaziju na Ukrajinu, “Sjeverni tok 2” neće više postojati. Mi ćemo ga okončati. Obećavam vam da ćemo biti u stanju da to uradimo – upozorio je tada američki predsjednik.

Savjetnica ukrajinskog ministra energetike Jelena Zerkalj izjavila je u maju da Kijev ima poluge za pritisak na pojedine evropske zemlje, a to je cijev naftovoda “Družba” koja ide preko ukrajinske teritorije i sa kojim bi, kako je rekla, “moglo nešto da se desi”.

Majkl Rubin, bivši oficir Pentagona, 30. septembra je u svojoj analizi istakao da bi američki predsjednik trebalo da “ubije gasovod ‘Turski tok’ kako bi promovisao ‘transatlantsku energetsku bezbjednost'“. Taj gasovod je, kako je istakao, loša ideja kao i “Sjeverni tok”.

Nažalost, sve ove prijetnje sve više se ostvaruju. Prvi na udaru “diverzanata” našli su se krajem prošlog mjeseca ruski gasovodi u Baltičkom moru – “Sjeverni tok” jedan i dva. Iako niko nije preuzeo odgovornost za terorističke napade na gasovode, postaje jasno da je to djelo ruku jedne od država zainteresovanih da nanesu štetu Rusiji, ali i Evropi.

Tragovi

Stručnjaci u Danskoj i Švedskoj naveli su da su uspjeli da otkriju tragove eksploziva i eventualno još neke dokaze koji bi mogli ukazati na koji je način napad izveden, ali i da će počinioce biti teško identifikovati, te da sa rezultatima istrage neće izlaziti u javnost.

Iz Vašingtona su, očekivano, odbacili sve optužbe iako se kasnije ispostavilo da je američki patrolni avion “posejdon P-8A” nadletio dansko ostrvo Borholm svega nekoliko sati poslije podvodnih eksplozija.

Ruski predsjednik Vladimir Putin nema dilemu da iza diverzije stoje pojedine zapadne zemlje koje, kako je naglasio, žele da konačno potkopaju i dokrajče suverenitet Evrope, oslabe njen industrijski potencijal i preuzmu tržište.

I pojedini bivši zapadni obavještajci smatraju da uništavanje ovih gasovoda ni u kom slučaju ne odgovara ruskim interesima, posebno ukoliko se u obzir uzme njihova moguća upotreba u nekoj budućnosti, te da odgovorne treba tražiti na drugim adresama. Oni koji ukazuju da iza svega stoje određene zapadne zemlje ističu da je NATO bio vrlo aktivan u vodama oko “Sjevernog toka” i prije početka ruske specijalne vojne operacije u Ukrajini. Pentagon je prije nekoliko godina uspio “izgubiti” naoružani podvodni dron u okolini ovog gasovoda. Otkriveno je ovo nakon planirane vizuelne inspekcije “Gasproma”, kada je pronađen NATO razarač podvodnih mina “sifoks”. Naprava je pronađena na morskom dnu na dubini od 40 metara, gotovo direktno ispod postavljenih cijevi. Incident, koji je u to vrijeme imao ograničenu medijsku pokrivenost, doveo je do kratkog prekida isporuke ruskog gasa, dok je dron na kraju izvukla švedska vojska.

Nove mete

Mnogi analitičari smatraju da poslije diverzije na gasovodima “Sjeverni tok”, nije isključeno da se neće prezati ni od sprečavanja da ruski gas u Evropu stiže balkanskim krakom “Turskog toka”. Da je tako nešto i spremano, upozorili su iz Rusije navodeći kako su nedavno spriječili pokušaj sabotaže ovog gasovoda, kojim se do Mađarske doprema gas iz Rusije ispod Crnog mora i preko Balkana.

Da se nešto sprema, neki iznenadni kvar, moglo bi se naslutiti i iz vijesti koju su prenijeli pojedini zapadni mediji koji su objavili da je operator “Turskog toka” iz Holandije prinuđen da obustavi radove na održavanju i popravci tog gasovoda zbog sankcija EU. U prevodu, niko neće moći da izvrši popravku ako cijev bude nekim slučajem oštećena, ukoliko curi gas ili ako se dio cjevovoda raspadne zbog “zemljotresa”.

U Turskoj nemaju dilemu o tome ko stoji iza sabotaže u Baltičkom moru, ali i ko bi mogao da je izvrši i na gasovodu “Turski tok”, zbog dobrih odnosa Moskve i Ankare u oblasti energetike. Smatraju da je posljednji potez Holanđana početak prijetnje sa američke strane.

Ističu kako je sve počelo pismom američkog Ministarstva finansija upućenom turskoj industrijskoj i poslovnoj asocijaciji. Poslije su prijetili i turskim bankama. Zbog toga su neke banke već prestale da koriste ruski platni sistem MIR. Sada, kako navode turski mediji, na meti su energetski cjevovodi, a cilj je “podstaknuti” Evropu da sklapa energetske sporazume sa SAD, o čemu svjedoči i izjava bivšeg oficira Pentagona Majkla Rubinija.

Izvođači radova

Analizirajući posljednja dešavanja u vezi sa sve beskrupuloznijim energetskim ratom na prostorima Evrope, politikolog Aleksandar Pavić kaže kako smatra da su za sabotažu na “Sjevernom toku” odgovorne SAD kako Njemačkoj ne bi palo na pamet da napravi neki, uslovno rečeno, separatni mir sa Rusijom ili neki novi gasni aranžman.

Upozorava i da ne treba da se zavaravamo da tako nešto neće pokušati i sa “Turskim tokom” jer bi se na taj način zadao snažan udarac i ekonomska šteta Srbiji, Mađarskoj i Turskoj, koje su na spisku onih država koje još nisu spremne da uvedu sankcije Rusiji i presjeku granu na kojoj sjede.

Za razliku od Pavića, politički analitičar Miloš Laban kaže kako je on uvjeren da iza svega kao “izvođač radova” stoji jedna “ostrvska zemlja”, citirajući pri tome Gandija: “Ako vidite da se dve ribe u moru svađaju, znajte da ih je posvađao neki Englez”.

Ekspert za energetiku Miloš Zdravković kaže da bi uništavanje i stavljanje van upotrebe “Turskog toka” imalo dalekosežnije negativne posljedice po Evropu, jer on radi punim kapacitetom i snabdijeva evropske zemlje, za razliku od “Sjevernog toka” u Baltičkom moru.

Kako je pojasnio, ukoliko bi neko želio da izvrši sabotažu i na ovom gasovodu, to će najvjerovatnije uraditi u Crnom moru, na velikoj dubini, kako bi i samu popravku učinio gotovo nemogućom jer, kako je pojasnio, u svijetu postoje samo dvije kompanije (u Švajcarskoj i Holandiji) koje bi mogle da izvrše ovu popravku.

I stručnjak za bezbjednost Ilija Kajtez smatra da je ova opasnost realna, jer je “svijet postao globalan, a rat totalan”. Kako je naveo, postalo je očigledno kako su sva sredstva postala dozvoljena, te da i ovakvi infrastrukturni sistemi postanu “legitimna meta”.

Putevi novca

Stručnjaci upozoravaju kako bi kao meta mogao biti označen i naftovod simboličnog naziva “Družba” (“Prijateljstvo”). Radi se o ruskom naftovodu dugom 4.000 kilometara, izgrađenom još u vrijeme Sovjetskog Saveta, kojim je Evropa snabdijevana “crnim zlatom”. Od strane poljskih zvaničnika nedavno je poručeno kako je na “Družbi” primijećeno curenje nafte, što je dodatno pojačalo zabrinutost za energetsku bezbjednost Evrope.

Naftovod “Družba” se, inače, dijeli na dva kraka od kojih veći, sjeverni krak ide ka Poljskoj i Njemačkoj. Tom dionicom je pumpano oko 490.000 barela nafte dnevno posljednjih mjeseci. Južnim krakom, koji snabdijeva naftom Slovačku, Mađarsku i Češku, pumpano je oko 245.000 barela dnevno. Iako je od strane poljskih vlasti saopšteno da se ne radi o diverziji već “nesrećnom slučaju”, ono što je interesantno jeste da je do “curenja” došlo na kraku koji vodi ka Njemačkoj.

Da bi se shvatilo kome najviše odgovara određeni scenario i otkrili motivi za neki čin, pravilo je da se prate tragovi novca. Svjetska energetska kriza izazvala je nezapamćen rast cijena gasa i nafte. I dok države troše milijarde evra za pakete pomoći građanima, ima i onih koji zadovoljno trljaju ruke. Američka naftna kompanija “Ekson mobil” objavila je kako je ostvarila neto prihod od čak 17,9 milijardi dolara u drugom kvartalu, u poređenju sa 4,69 milijardi dolara u istom tromjesečju prošle godine. Britanski “Šel” je u drugom kvartalu više nego udvostručio neto zaradu, dok je “Ševron” ostvario neto zaradu od 11,6 milijardi dolara. “Britiš petroleum” je pak od aprila do kraja juna inkasirao čistih 8,5 milijardi dolara profita.

Ako ovome dodamo i izjavu francuskog ministra finansija Brune le Mera kako se ne smije dozvoliti energetska dominacija SAD dok Evropska unija trpi, poručivši kako je neprihvatljivo da Vašington Evropi prodaje svoj tečni prirodni gas po četiri puta višoj cijeni od one utvrđene za američke industrijalce. Na kraju je poručio i da “ekonomsko slabljenje Evrope nije ni u čijem interesu”. Ili možda jeste!?

Digitalna avenija

Nakon sabotaža na cijevima gasovoda “Sjeverni tok” pojavila su se i mnogobrojna pitanja i spekulacije o narednoj mogućoj meti diverzanata. Mnogi stručnjaci upozoravaju kako bi se i ogromna mreža podmorskih kablova koji napajaju globalni internet mogla naći na udaru. Uništavanje ove “digitalne avenije”, kojom se prenosi ogromna količina informacija, dovelo bi do kraha u funkcionisanju finansijskog tržišta i platnog prometa.