Turisti troše tri puta više vode od mještana: Nestašice vode svakodnevni ljetnji ritual

28.08.2024. | 07:18

Nestašica vode je primorala kikladsko ostrvo Sifnos da, zajedno sa još 14 grčkih opština, u junu proglasi vanrednu situaciju. Na nekim dijelovima ostrva danima nije bilo vode, dok su na drugim uvedene stroge restrikcije, a voda je stizala samo u određenim časovima.

Neki su iznajmili uređaje za desalinizaciju kako bi zadovoljili ljetnju potražnju, a drugi su se oslanjali i na tankere za vodu po visokim cijenama.

U junu i julu Atina je doživjela svoje najtoplije mjesece u istoriji, pošto su temperature stalno prelazile 40 stepeni Celzijusa tokom dana i nisu se spuštale ispod 30 noću. Količina padavina je takođe bila znatno manja od istorijskog prosjeka. Problem nestašice vode širi se i izvan Grčke, jer Evropa zauzima svoje mjesto u modernoj ljudskoj istoriji kao kontinent koji se najbrže zagrijava.

Hiljade stanovnika sicilijanskog grada Agridenta je početkom ovog mjeseca izašlo na ulice sa natpisima „Hoćemo vodu“, protestujući zbog višemjesečnih nestašica i zahtijevajući bolje snabdijevanje. Restrikcije vode na Siciliji, uvedene još u martu, pogodile su 93 opštine i 850.000 ljudi. Brod italijanske mornarice je angažovan za snabdijevanje vodom priobalnih gradova pogođenih sušom, a 20 miliona evra je usmjereno na popravku infrastrukture i sprečavanje curenja vode. Vlasti takođe planiraju da utroše 90 miliona evra na oživljavanje tri stara postrojenja za desalinizaciju.

Kao i u mnogim dijelovima Mediterana, rekordan broj turista u Grčkoj i masovna izgradnja objekata za smještaj sezonskih posjetilaca pojačali su pritisak na snabdijevanje. Na Sifnosu, dijelu zapadnih Kiklada, jednom od najsušnijih područja, stalno živi oko 2.600 stanovnika, ali je broj gostiju porastao na više od 135.000 u 2023. godini, gotovo duplo više nego prije jedne decenije. Taj priliv je opteretio ograničenu infrastrukturu ostrva, ali krivicu nosi i nedostatak kontrole i planiranja.

Prekomjerni turizam sam po sebi nije problem – kaže Hari Sacinus, izvršni direktor „Ejdapa“, atinske kompanije za usluge vodosnabdijevanja i kanalizacije.

Potrebe za vodom i kanalizacijom na ostrvu su veoma velike tokom tri mjeseca, a minimalne u preostalom dijelu godine. Pitanje je šta se gradi, kako se gradi, po kojoj cijeni i ko će to da plati.

Na velikim parcelama investitori grade vile sa bazenima, baštama i više kupatila, a takav tip gradnje ne uzima u obzir prirodna ograničenja u smislu slabe dostupnosti vode na ostrvima.

Tradicionalna arhitektura je bila skromna, sa malim baštama u kojima rastu lokalne biljne vrste koje ne zahtijevaju zalivanje. Većinu svojih potreba stanovnici su zadovoljavali kišnicom, koju su sakupljali u sopstvenim cisternama, a kopani su i bunari za vodu za piće, piše Kurir.