Džon Henri Ramirez pogubljen je ove sedmice nakon više od 10 godina od presude za ubistvo, ali za razliku od većine zatvorenika osuđenih na smrt, nije dobio posljednji obrok.
U Teksasu promijenili tradiciju: Zatvorenik pogubljen bez posljednjeg obroka
08.10.2022. | 18:30Ramirez je pogubljen smrtonosnom injekcijom u državnoj kaznionici Huntsvil u Teksasu. Na smrt je 2009. godine osuđen zbog ubistva Pabla Kastra, kojeg je ubio zbog 1.25 dolara tokom nasilne pljačke 2004. godine.
Poznato je da zatvorenici u SAD-u prije datuma pogubljenja dobiju posljednji obrok, a brojni ljudi su fascinirani time što su neki od najozloglašenijih svjetskih kriminalaca odlučili jesti prije nego što su pogubljeni.
U Teksasu zatvorenici ne smiju birati raskošan posljednji obrok.
Poznato je da je serijski ubica Džon Vejn Gejsi pojeo kantu KFC piletine, 12 prženih kozica, pola kilograma jagoda, pomfrit i dijetalnu Colu, a Timoti MekVejih, koji je ubio 168 ljudi u bombaškom napadu u Oklahoma Sityju 1995. godine, zatražio je sladoled od čokolade i mente. Međutim, Ramirez nije dobio isto pravo.
Pravila o posljednjim obrocima razlikuju se od države do države, a u Teksasu zatvorenici ne smiju birati raskošan posljednji obrok. Umjesto toga, jedu sve što je na redovnom zatvorskom jelovniku, piše Avaz.
Obilno jelo
Za to je “zaslužan” bivši zatvorenik Lorens Rasel Bruver, koji je bio zatvoren zajedno s još trojicom muškaraca jer su ubili Džejmsa Byrda mlađeg vukući ga kamionetom pet kilometara po cesti.
Kad je došao datum njegovog pogubljenja, naručio je čizburger s trostrukim mesom i slaninom, tri fajite, pola kilograma mesa s roštilja i pola štruce bijelog hljeba, pizzu s mesom, pola litre domaćeg sladoleda od vanilije Blue Bell, jednu krišku maslaca od kikirikija s mljevenim kikirikijem i tri piva. Međutim, kada mu je hrana servirana, nije pojeo ni zalogaj rekavši da nije gladan.
To je dovelo do toga da teksaški senator Džon Vajtmir prekine tradiciju dugu 87 godina, naredivši da svi osuđenici na smrt moraju jesti ono što su jeli i svi ostali zatvorenici.
Međutim, jedan zahtjev koji je Ramirezu ipak ispunjen bio je da sveštenik bude prisutan i moli se na njegovom pogubljenju. Vrhovni sud mu je na kraju uslišio želju, presudivši da bi uskraćivanje sveštenika ubici predstavljalo kršenje njegovih prava prema Prvom amandmanu.
