Prosječni vijek mu trajao 28 godina: Plan bio da se napravi tricikl, a nastao je Trabant

12.10.2021. | 08:22

Jedan brend i jedan model koji su postali sinonim za uspjeh i neuspjeh Istočne Njemačke.

I dok su marke poput Volkswagena i Mercedes-Benza cvjetale na “američkom” tlu, takođe su želje bile i za rusko tržište i nastao je Trabant.

Poslije Drugog svjetskog rata Evropa je podijeljena na dva dijela. Na zapadu je vladala demokratija, na istoku socijalizam i komunizam, na svakom koraku su se vidjela dva potpuno različita uređenja i razlike.

Skraćena verzija ovoga takođe je prevladala u Njemačkoj, gdje su vlast dijelili Sovjetski Savez i Sjedinjene Države, piše avto-magazin.

Po završetku Drugog svjetskog rata njemačka savezna država Saksonija pala je u ruke Sovjetskog Saveza, a sa njim i grad Zvickau. Od početka imala je renomiranu marku automobila Auto Union AG, poznatu po trkačkim stazama, a automobili su bili rezervisani za bogate.

S druge strane, nove vlasti nisu donijele ništa dobro ovom brendu. Sovjetski Savez je nacionalizovao preduzeće 1945. godine, a 1948. je propalo.

Prostori u kojima su se nekada proizvodili automobili čuvene njemačke marke nisu dugo ostali prazni. Prvo ih je 1955. okupirala VEB Automobilverke Zvickau, a zatim Sovjetski Savez, koji je, kao i većina istočnoevropskih zemalja, poslovao prema sistemu planskih ekonomija.

Kada su vlasti vidjele uspjeh različitih automobila za mase, poput Volkswagena, brzo je donesena odluka da se i u Istočnom bloku napravi jednostavno, ali pouzdano prevozno sredstvo. Plan je bio da se napravi tricikl, ali je na kraju napravljen automobil.

Prvi Trabant izašao je na puteve 1957. godine, u vrijeme kada je počela svemirska bitka za osvajanje svemira. Stoga ne čudi što je mali automobil, koji je bio namijenjen ličnom prevozu, a ne prestižu, dobio ime Trabant. To je riječ njemačkog porijekla po kojoj astronomi imenuju prirodni satelit, poput Zemljinog Mjeseca.

Tako je prvi Trabant krenuo na put 7. novembra 1957. godine, a kada se pojavio na tržištu, to je zapravo bio prilično moderan automobil. Imao je samonosivo tijelo napravljeno od jeftine termootporne plastike nalik na stakloplastiku, koja je istovremeno bila jeftina i otporna na rđu.

Na ovaj način, vlada bi mogla uštedjeti čelik ili ga koristiti za druge projekte. Upravo zbog ove osobine Trabant je na meti smiješnih primjedaba konkurenata koji danas, pola vijeka kasnije, iz potpuno istih razloga, sve češće koriste plastiku za izradu dijelova karoserije.

Međutim, Trabant je imao nešto čime se nije ponosio kada se pojavio na tržištu, naime dvocilindrični dvotaktni motor. Prema najnovijim smjernicama u automobilskoj industriji, montirano je poprečno na nos vozila i pomjerilo je prednje točkove, ali je bilo glasno i smrdljivo, a motor od 500 ccm nije mogao da izdrži više od (samo) 18 “konja” ili 13 kilovata snage.

U osnovi je bio isti kao DKV-ovi motori, ali se tokom istorije malo razvijao, posebno 1962. sa uvođenjem druge generacije Trabanta 600 ili P60.

Uprkos tome, Trabant je od početka bio pravi hit među istočnim Nijemcima. Za veliko interesovanje je bio pristupačan automobil, koji je takođe izvožen u druge evropske zemlje, koji je na novi automobil počeo da čeka čak 13 godina!

 

Cijena polovnih jedinica bila je razumna, što je skoro dvostruko više od cijene novih vozila koja čekaju na proizvodnju.

I na kraju, ali ne i najmanje važno, u vrijeme proizvodnje smatralo se da je životni vijek Trabanta 28 godina, pa će proći još neko vrijeme dok se ovaj ne oprosti od puteva